Като ме хване и ме избива на Бодлер :)
Сред гробницата тъмна на скръбта,
където мен Съдбата заточи ме,
където лъч не трепва и Нощта
е господарката със странно име,
а аз - художник на насмешлив бог,
осъден да рисува върху мрака,
където сам, като готвач жесток,
сърцето си варя, че глад ме чака,
понякога пристъпва нежна, кротка
виделина - тъй както днес проблясна!
И докато израсне тя - една!-
по леката и източна походка
познавам свойта гостенка прекрасна:
макар и черна - все пак светлина.
Шарл Бодлер , "Цветя на злото"
Публикувано от Gloxy-Floxy
0 Response to "Мракът"
Публикуване на коментар