Мракът

Като ме хване и ме избива на Бодлер :)

Сред гробницата тъмна на скръбта,
където мен Съдбата заточи ме,
където лъч не трепва и Нощта
е господарката със странно име,

а аз - художник на насмешлив бог,
осъден да рисува върху мрака,
където сам, като готвач жесток,
сърцето си варя, че глад ме чака,

понякога пристъпва нежна, кротка
виделина - тъй както днес проблясна!
И докато израсне тя - една!-

по леката и източна походка
познавам свойта гостенка прекрасна:
макар и черна - все пак светлина.

Шарл Бодлер , "Цветя на злото"

Публикувано от

0 Response to "Мракът"

Публикуване на коментар